Dla dzieci z orzeczeniem wskazówki do ćwiczeń będą przesyłane na adres mailowy rodziców.

domino logopedyczne głoska czgłoska d

głoskaw-fgłoskaw-fróżnicowanie sz-ś

różnicowanie sz-śróżnicowanie sz-śrymowanka "gąseczki"

Polecenie brzmi :  Wytnij obrazki zgodnie z utrwalaną głoską - nazwij je - zbuduj zdania . 
Karteczki schowaj np. do koperty lub miseczki  . Losuj karteczki i utrwalaj ich nazwy. 
Miłej zabawy !

bcc3ffab99a79086f5b78313929acc91.member_all_pokazowe.pdf

1. Różnicowanie głosek c - cz.
2. Różnicowanie głosek  s- sz.
3. Różnicowanie głosek z - ż.
4. Gra planszowa  s z c dz

Zajecia_logopedyczne_p57.docx

cwiczenia_p57_28.04.odt

instrykcja_do_gry_planszowej.odt

p7_myszki_28.04.odt

p57_28.04.odt

                             Zajęcia logopedyczne 20 – 24.04.20r.

Przykłady ćwiczeń warg i policzków:

• zajączek - wciągamy policzki w głąb jamy ustnej;
• całuski - cmokanie wargami,
• osiołek - wymawiamy na przemian samogłoski: i - u, z rozciąganiem warg przy głosce  „ i” oraz  zaokrąglaniem ich przy głosce „u”;
• małpka - mocno rozciągamy wargi;
• ptaszek - dziecko wymawia: pi, pi, pi przy ściągniętych wargach (dzióbek ptaszka);
• świnka - wysuwamy do przodu wargi tak, by zęby były widoczne;
• konik - parskamy;
• woźnica - cmokamy na koniki by ruszyły;
• motorek - przedłużamy wibrację warg;
• lokomotywa - na przemian wydychamy powietrze raz prawym, raz lewym kącikiem  ust;
• piesek - szczerzymy zęby, warcząc, mocno przy tym rozciągając wargi;
• uparty piesek - dziecko mocno przytrzymuje wargami kartkę papieru, którą usiłujemy wyciągnąć mu z ust;
• wyjący wilczek - wymawiamy coraz szybciej samogłoski: a - u, szeroko otwierając usta przy „a” i ściskając je mocno przy „u”.

Przykłady ćwiczeń oddechowych

1. Zdmuchiwanie kawałka papieru, kulek z waty itp.
2. Dmuchanie na zawieszone na nitce papierowe krążki lub watę.
3. Dmuchanie ciągłym strumieniem na wiatraczki , piłeczki ping – pong, na papierowe łódeczki pływające na wodzie np. na miednicy z wodą
4. Dmuchanie do wody przez rurkę.
5. Chłodzenie gorącej zupy na talerzy
6. Dmuchanie mleczy.

 Polecam artykuł do przeczytania

                      Co rodzice powinni wiedzieć o rozwoju mowy dziecka…

      Mowa jest sprawnością, która wymaga doskonalenia. Jej nabywanie i doskonalenie odbywa się poprzez kontakt ze środowiskiem i przejmowanie od niego prawidłowych wzorców mowy, poprzez osłuchanie się z nią w najbliższym otoczeniu.

      Większość rodziców intuicyjnie inicjuje i wzmacnia reakcje werbalne swojej pociechy już od pierwszych chwil życia, bowiem to jak dużo i w jaki sposób mówimy do dziecka ma znaczenie dla rozwoju jego mowy. Warto więc jak najwięcej mówić do dziecka, podczas zabiegów pielęgnacyjnych, zabaw, codziennych czynności i spacerów. Każda sytuacja jest dobra, aby rozwijać jego słownictwo, uczyć sposobu wypowiadania się i intonowania wypowiedzi. Należy przy tym mówić powoli i wyraźnie, a zdania nie powinny być zbyt długie. Starajmy się również nawiązywać z dzieckiem kontakt wzrokowy, skupiać jego uwagę na swojej twarzy oraz tym o czym rozmawiamy.

     Rodzice powinni dostarczać dziecku prawidłowych wzorców wypowiedzi. Powinni mówić poprawnie, nie mogą pozwolić sobie na niepotrzebne zdrabnianie i powtarzanie wytworów językowych dziecka, gdyż taki sposób rozmowy z dzieckiem może wprowadzić w jego głowie niepotrzebny zamęt i opóźnić rozwój prawidłowego sposobu komunikacji.

       W dzieciach drzemie naturalna skłonność do mówienia, uważajmy na to, aby jej nie tłumić swoim nadmiernym gadulstwem lub wyręczaniem dziecka w mówieniu. Cierpliwie słuchajmy, starajmy się zrozumieć i odpowiedzieć na wszystkie zadawane pytania.              

        Dostarczajmy bodźców dźwiękowych, śpiewajmy, nućmy piosenki, pozwólmy na słuchanie bajek dźwiękowych i uspokajającej lub ożywiającej (zależnie od potrzeb) muzyki. Warto przypomnieć sobie wyliczanki, zabawy paluszkowe, których uczyły nas nasze mamusie. Poświęcajmy regularnie czas dziecku we wspólnej zabawie, podczas oglądania i czytania książeczek. Rodzice powinni mieć również świadomość, że czas poświęcony na oglądanie telewizji i gry komputerowe powinien być dostosowany do wieku dziecka. Niepotrzebnie i zbyt głośno włączony w domu telewizor lub nieograniczony dostęp do komputera „bombardują” niedojrzały układ nerwowy dziecka zbyt dużą ilością bodźców i niekorzystnie wpływają na jego rozwój.

        Od pierwszych chwil życia należy obserwować dziecko czy i jak reaguje na dźwięki otoczenia. Ponieważ dobry słuch jest warunkiem rozwoju mowy, należy bacznie zwracać uwagę czy dziecko odwraca głowę w kierunku źródła dźwięku, reaguje na odgłos dzwonka lub telefonu. Najprostszy test polega na potrząsaniu grzechotką za plecami dziecka z prawej i lewej strony i obserwowaniu jego reakcji. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy zgłosić się do pediatry i poprosić o skierowanie na badanie słuchu.

          Prawidłowemu rozwojowi mowy sprzyja karmienie piersią, ponieważ ssanie dziecka to najlepsze w tym okresie ćwiczenie języka i warg. Podczas zaspakajania potrzeb pokarmowych niemowlę uaktywnia cały narząd artykulacyjny. Zaburzenia ssania, połykania     i żucia zwykle poprzedzają zaburzenia mowy.

      Trzeba wiedzieć, że w procesie rozwoju mowy występują okresy nasilenia i względnego zastoju. Zastój przypada zwykle na czas nauki chodzenia, kiedy to dziecko fascynuje się nową umiejętnością i zwiększonymi możliwościami poznawania świata. Jednocześnie opóźniony rozwój sfery ruchowej lub jej zaburzenia, spowolniają rozwój mowy. Jeśli więc dziecko zaczęło chodzić później niż jego rówieśnicy, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że również zacznie mówić nieco później. Dlatego też warto stymulować rozwój ruchowy   np. przez rozwijanie sprawności manualnych oraz kształtowanie poczucia rytmu, ale wszystkim takim zabawom powinna towarzyszyć mowa (poprawne wzorce dla dziecka).

         Jeżeli dziecko źle wymawia jakąś głoskę warto wybrać się do logopedy, który oceni czy występujące zaburzenia artykulacyjne wymagają natychmiastowej interwencji logopedycznej, czy mają charakter rozwojowy (ustąpią w z wiekiem dziecka). Nie próbujmy samodzielnie na siłę uczyć małe dziecko prawidłowej wymowy. Dziecko nie przygotowane pod względem artykulacyjnym, niedostatecznie różnicujące słuchowo dźwięki mowy, a zmuszane do artykulacji zbyt trudnych dla niego głosek, często zaczyna je zniekształcać, wymawiając nieprawidłowo. Utrwalone złe nawyki mowne dziecka trudno jest później skorygować             i wydłuża to czas terapii logopedycznej. Powyższa uwaga szczególnie często dotyczy głoski „r” (rozwija się ona później od innych głosek), która przyjmuje niekiedy postać „r” tylnojęzykowego, dość trudnego do zlikwidowania. Nie należy też karać ani zawstydzać dziecka za wadliwą wymowę, gdyż hamuje to chęć do mówienia, a w konsekwencji spowalnia proces rozwoju mowy.

          W razie wszelkich wątpliwości w kwestii rozwoju mowy dziecka należy udać się do logopedy, który oceni jakość obserwowanych przez rodziców zaburzeń wskaże odpowiednią drogę pomocy.

                                                                                          Materiał oprac. Dorota Białucha-Rak

Głoska sz

“Szpak”

Szedł po drodze szpak
do szkoły się uczyć,
i tak sobie
śpiewał:
szpu- szpu,
szpa- szpa,
szpo- szpo,
szpe- szpe,
szpi- szpi...
Taki śmieszny szpak,
co uczyć się chciał.

(Autor nieustalony).

Głoska cz

“Kubeczek”

Mój kubeczek z kaczorem
chętnie trzymam wieczorem.
W nim czekolada czy
mleczko,
a potem czyste łóżeczko...

K. Szoplik

Głoska s

“Rarytasy Stasia”

W swoim małym pokoiku
Staś ma mnóstwo smakołyków:
serek wiejski, chleb sojowy,
słodki soczek truskawkowy.
Jest sałatka owocowa,
i rolada kokosowa,
słodki deser sezamowy,
wielki tort marcepanowy,
ostra pasta łososiowa,
galaretka brzoskwiniowa.
Są sardynki, zupa z suma,
ser podlaski i salami,
pyszny sernik z bakaliami,
sękacz, ciastka i ciasteczka,
miska pełna ananasów,
Staś ma mnóstwo rarytasów.

A. Chrzanowska

Głoska Ś

„Ślimak”

Szedł po drodze ślimak
Do szkoły się uczyć.
I tak wciąż powtarzał:
śma-śma
śmo-śmo
śmu-śmu
śme-śme
śmy-śmy
śmą-śmą
śmę-śmę
Taki śmieszny ślimak,
co uczyć się chciał

(Autor nieustalony)

Głoska l

“Lew”

Szedł po drodze lew do szkoły się uczyć,
i tak sobie
śpiewał:
la ala al
lo olo ol
lu ulu ul
le ele el
Taki
wesoły lew, co uczyć się chciał.

(Autor nieustalony).

Głoska r

“Trąbki Rysia”

Rysio cztery trąbki ma i na każdej pięknie
gra.
Na pierwszej gra: tra, tra, tra.
Na drugiej gra: tru, tru, tra.
Na trzeciej gra: tre, tre, tra.
Na czwartej gra: try, try, tra.
Rysio brata
Jurka ma, razem z bratem gromko gra: tra, tre, tra,
tra, tru, tra,
tre, tro, tra,
tra, try, tra.
Rysio cztery siostry ma, każda sama pięknie
gra.
Marta gra: tru, tro, tra,
Renia gra: tre, try, tra,
Irka gra: try, tro, tra,
Krysia gra: tru, tre, tra.
Gdy rodzeństwo razem gra
słychać gromkie:
tram- tarara
trem- tarara
trym-
tarara
trum- tarara
trom- tarara.
(Autor nieustalony)

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit. Sint, adipisci, quibusdam, ad ab quisquam esse aspernatur exercitationem aliquam at fugit omnis vitae recusandae eveniet.

Inventore, aliquam sequi nisi velit magnam accusamus reprehenderit nemo necessitatibus doloribus molestiae fugit repellat repudiandae dolor. Incidunt, nulla quidem illo suscipit nihil!Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit.